b e H A N G E N /  b e S T A A N  /  @ /  G e r t  v a n  O o r t m e r s s e n


D E  T E N T O O N S T E L L I N G  A L S  B E E L D
 Van Oortmerssen begon in de loop van l994 aan de uitwerking van een aantal installaties. De schetsen en ideeën hiervoor ontstonden vanaf het einde van de jaren tachtig. De installaties bouwen voort op zijn belangstelling voor werkelijkheid en illusie, waarheid en onwaarheid.  
Niet langer maken autonome beelden tezamen een tentoonstelling in een ruimte; de complete tentoonstelling is het beeld geworden.

In een oud klaslokaal is de wand vanaf de grond tot ooghoogte grijsgroen geschilderd. Boven de scheidslijn hangen zakken van doorzichtig plastic naast elkaar. De zakken zijn gevuld, elk met één glazen fles of pot. De voorwerpen zijn verschillend van vorm en het heldere glas heeft uiteenlopende nuances, soms neigend naar groen. Nergens zijn nog doppen of etiketten aanwezig. Naast een glazen voorwerp bevat elke zak ook een kaart waarop het betreffende voorwerp is geïnventariseerd; nummers, afmetingen, datering en eventuele decoraties of speciale vormen zijn beschreven. Alle kaarten zijn echter aangetast door vocht, schimmels en vuur, waardoor ze onleesbaar zijn geworden. De toe schouwer kan niet afgaan op de ‘zinvolle’ informatie die verondersteld wordt aanwezig te zijn op de kaarten. Toch zullen de meeste mensen de glazen voorwerpen herkennen: groente- en jampotten, wijnflessen of bijvoorbeeld de specifieke fles van een bekend merk tomatenketchup. Het geheel lijkt een omgekeerde archeologische opgraving. Een archeoloog krijgt meestal te maken met beschadigde voorwerpen in ver stoorde bodemlagen of objecten uit een verloren gegane context. Hij moet deze voorwerpen interpreteren en de uitkomsten vast in een geordend systeem van beschrijvingen. In deze installatie zijn de voorwerpen onbeschadigd en brandschoon en juist de beschrijvingskaarten vernield.

Vergelijken we dit met de situatie in een museum dan zijn de beschrijvingskaarten als de bordjes die meestal bij de kunstwerken hangen. Nu echter zijn ze onleesbaar. De toeschouwers worden uitgedaagd een confrontatie aan te gaan met het kunstwerk zonder uitleg of voorkennis. De plastic zakjes worden vitrines voor de glazen potten. De voorwerpen zelf lijken door een visueel-logische opstelling een zinvolle samenhang te vertonen, maar ze weerspiegelen vooral wat er in elk museum met voorwerpen gebeurt. Door een museale context krijgen ze een museale betekenis, een betekenis die zich verwijdert van de oorspronkelijke inhoud en functie.

zie ook: beeldverwerking / het permanent onvoltooide kunstwerk / in het kader van de lijst / origineel en reproduktie / suggested reconstructions / suggested reconstruction #2 / theater / verval, vervallen, vervalst / virtual illusion / wandbeelden

UIT

B H / B S / @ / G V / D T N T N S T L L N G L S B L D